Een jaar voor de geboorte van Deus leerde ik Silvy kennen, midden in corona tijden. Op de verlosstafel zag ik haar voor het eerst- want door corona hadden we elkaar ervoor niet kunnen zien. Toen werd Wolf geboren, een kindje waar ze lang op moesten wachten, en waar ze dolgelukkig mee waren. Ze rekenden totaal niet meer op de komst van een tweede schat. Maar, oh wonder, een jaar later stond ik dus opnieuw in de verloskamer, om Deus mee in de wereld te verwelkomen!

Zeg nu zelf, hoe mooi is zo’n geboortereportage… De spanning voor de geboorte, het moment dat Deus de wereld in komt, de emotie op het gelaat van Silvy, de trotse blik van de papa naar zijn vrouw en zijn tweede zoon, zijn opluchting, die allereerste foto’s van dat wondermooie mini-mensje, knuffels van mama, papa die hem zijn eerste kleedjes aantrekt, zijn allereerste papflesje,…

Toch wordt een geboorteshoot in België nog niet zo vaak geboekt - Silvy is Nederlandse ;-) - terwijl ik wel kan huilen dat ik deze foto’s niet heb van mijn eigen drie bevallingen. Twijfel je? Bel of mail me, maar één gouden raad: ga ervoor! Ik coach je nog een beetje mee, en ben echt discreet aanwezig: ik heb zelf drie kids en weet wat ik zelf wel en niet gewild zou hebben. Grappig weetje: toen ik na de geboortefoto’s van Wolf wilde vertrekken zei Silvy dat ze zeker reclame voor me zou maken. Toen had ze nog geen foto gezien -maar ze vond het zo fijn dat ik erbij was. Beste bewijs dat mijn aanwezigheid bij de bevalling zeker niet storend zal zijn ;-)

Het is zo’n voorrecht om een geboorte mee te mogen beleven, om mee te leven met de pijn van de mama en de zenuwen van de papa, en dan het kindje letterlijk de wereld in te zien komen. Elke keer opnieuw een wonder. Als ik op volgende shoots die kindjes terug zie, ontroert het me altijd. Zo bijzonder, ze op hun eerste momenten gekend te hebben. Van Deus en Wolf volgde nog een shoot in de studio, pràchtige kinderen zijn het, en in september heb ik het plezier een volgend moment te mogen vastleggen. Heerlijk!