Vrijdagmiddag, na een eerlijk gezegd bijzonder vermoeiende week (yep, die zijn er ook in de fotografie :-) ), trok ik naar het Antwerpse zuid om twee kleine meisjes te fotograferen. Een flinke tweeling, met geboortegewichten van 2,800 en 2,900 kg, bijna helemaal voldragen. En ik kan jullie verzekeren: ze waren een prachtige afsluiter van de week!

Wat leuk is bij een newborn tweeling, is dat je rustig kan blijven shooten met één baby als de andere even met krampjes kampt. Maar twee is zoveel meer dan één plus één. Nooit tevoren zag ik een baby van drie weken echt glimlachen, en geloof me, ik ben me er van bewust dat dat eigenlijk niet ‘kan’ - op het onwillekeurig trekken van het mondje na natuurlijk, zoals bij het in slaap vallen. Vrijdag was ik getuige van wat ik alleen kan verklaren als de ongelooflijk sterke band van een tweeling: als ik ze samen, in enkel een pampertje, in een dekentje wikkelde, zag je beide meisjes echt glimlachen van genot, met twinkelende oogjes. Ik wist écht niet wat ik zag. Dit was puur geluk door hun samenzijn, zo ontroerend, aanstekelijk, zo mooi.

En zo besefte ik op vrijdagmiddag, na m’n zware week, nog maar eens hoe blij ik mag zijn met mijn ‘werk’, met de emoties waarin ik getuige mag zijn. Dank je wel, Sienna en Emilie. Het was een feest jullie te mogen fotograferen!